Al weken heerst er spanning in huis, want ons meisje is bijna jarig. Een groot feest waar ze lang naar uitkijkt. Ze wordt 4, een bijzondere mijlpaal. Eindelijk mag ze ook naar de grote school. Al ruim voor de vierde verjaardag werden wij, twee trotse ouders en één dolenthousiast kind, rondgeleid op een school met wel negen eerste klassen! Lieve hemel dachten wij verschrikt, onze lieve kleine schat gaat ten onder in een wirwar van kleine kindertjes, nee.. monstertjes. En wat voor tijd gaan we straks tegemoet? We zetten ons alvast schrap voor de drama’s van een overprikkeld kind wat zich thuis zal afreageren door de boel te verbouwen..
De dag voor haar verjaardag bakken we cakejes voor het afscheid op het kinderdagverblijf. Met het zweet op mijn voorhoofd toveren we samen zelfgebakken muffins om tot prinsesjes. Wat zullen de leidsters onder indruk zijn! Na een half uur zit mevrouwtje allang weer te spelen met haar poppen en staat moederlief nog te kliederen met roze glazuur. Nog een half uur later, met een jengelend kind aan mijn broek, strooi ik de laatste roze spikkels over het geheel. Bijna klaar, nu nog de finishing touch. Met een krijsend kind plak ik - inmiddels goed chagrijnig - de laatste ballonnen aan de schaal en veeg een klodder glazuur van mijn witte muur.
Het feestje is kort maar vertederend. Dan, met een dienblad vol half afgekloven cakejes en gescheurde prinsessen achteloos in de poppenhoek gedumpt, is het tijd voor natte afscheidszoentjes. Op naar een nieuwe fase. Dan breekt die spannende eerste dag aan. Mooie nieuwe rugtas om, een gevulde broodtrommel erin en nu maar hopen dat die beker met schroefdop niet in haar gymspullen zal lekken. Het is topsport om te zorgen dat we op tijd in de klas zijn. Een beetje verlegen geeft ze de juf een handje en gaat op haar stoeltje zitten tussen de andere 27 kindjes.
De emoties gieren door mijn lijf. Mijn kleine meisje, zal ze het redden? In de deuropening blijf ik staan. Dan komt ze naar me toe, pakt mijn hand en zegt: ‘Ga je nou? Ik had toch al gedag gezegd! Weggaan nu!’
Ja, kleine meisjes worden groot. Nu haar moeder nog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten